Het grootste improvisatie-toernooi van Nederland en België staat voor de deur. Komend weekend nemen 35 teams het tegen elkaar op tijdens het Nederlands Theatersport Toernooi (NTT). Improbloggers Bonne Ziengs en Sytse Wilman stonden vorig jaar als captain van respectievelijk Man Met Snor en De Vereeniging tegenover elkaar in de finale. Hoe kijken ze daarop terug?
Sytse: Vorig jaar was de eerste keer dat ik meedeed aan het NTT, ik was zelfs nog nooit komen kijken. Ik had dus geen idee wat ik ervan kon verwachten. Jullie stonden voor de derde keer op rij in de finale. Hoe keek je er vooraf tegenaan?
Bonne: Het NTT is elk jaar weer een feestje. Een weekend lang voorstellingen spelen, kijken en alles geven om zo ver mogelijk in het toernooi te komen. Wij vonden het al super tof dat we twee keer achter elkaar in de finale mochten staan en probeerden zonder verwachtingen het toernooi in te stappen. Er zijn zo veel goede teams die aan het NTT meedoen… Nadat we de eerste wedstrijd gespeeld hadden, merkte ik wel direct dat ik graag verder wilde komen. Dan mag je namelijk vaker. Toch blijft het spannend of het lukt om elke voorstelling de focus te pakken en goede scenes neer te zetten. Dat je dan zelfs een derde keer de finale speelt, is natuurlijk fantastisch. En daar stonden jullie tegenover ons! Welke wedstrijd van De Vereeniging om de finale te bereiken is jou het meest bijgebleven?
Sytse: De wedstrijd tegen de Afstammelingen. Een team vol ervaren spelers, mensen waar ik tegenop keek toen ik zelf met improvisatie begon. Het was de laatste wedstrijd van onze poule, we hadden beide alles tot dan toe gewonnen, dus het was alles of niets. De zaal zat vol, de sfeer was goed… We zaten er lekker in… en we wonnen! Vanaf dat moment kwamen we in een soort achtbaan terecht: steeds sneller achter elkaar spelen. Kwartfinale, halve finale en uiteindelijk de finale tegen jullie. Ik had nog nooit ook maar een scene van jullie gezien, dus was heel benieuwd. Hoe was jullie weg naar de finale?
Bonne: De eerste dag zaten wij er ook lekker in. Thomas was nieuw binnen ons team, maar zo voelde dat totaal niet. Op zondagochtend hadden we opstartproblemen. Dat was even schrikken, maar de wedstrijd daarna tegen Rokjes en Ruitjespapier herpakten wij ons en die wedstrijd is me in de aanloop naar de finales het meest bijgebleven. Leuk samenspel, veel energie van beide teams en een close call. Toen wij uiteindelijk in de finale belandden, wist ik wel wie er tegenover ons stonden. Ik heb binnen jullie poule veel wedstrijden gekeken omdat daar zoveel teams inzaten die ik fantastisch vind! Ik zat te huilen van het lachen toen jullie ‘Het boek, de film, de musical’ introduceerden met een liefde op een boorplatform dat in lichterlaaie stond. Herinner jij je een jaar na dato nog scenes?
Sytse: Sommige scenes staan me nog helder voor de geest. Waarschijnlijk omdat ik dagelijks door mijn hoera-we-hebben-het-NTT-gewonnen-fotoboek blader en met mijn teamgenoten bel om herinneringen op te halen. Maar serieus: er staan me nog wel flarden van bij. Maar op het eind was ik zo moe (twee nachten nauwelijks geslapen en zeven wedstrijden in twee dagen, dan heb je dat), ik kreeg op dat moment de helft maar mee. Laat staan een jaar later. Overigens herinner ik me vooral scenes van mezelf, zo egocentrisch ben ik blijkbaar wel. En dan vooral de hele goede en de hele slechte. Van die slechte zijn er genoeg trouwens. Mensen die denken dat als je zo’n toernooi wint je vast de hele tijd goed hebt gespeeld zitten er mooi naast. We hebben denk ik het geluk gehad dat we op de juiste momenten wisten te pieken. Heb jij als ervaren en succesvolle toernooi-speler eigenlijk nog tips voor de teams die dit jaar meedoen?
Bonne: Haha, het NTT is inderdaad een uitputtingsslag, helemaal als je de finale haalt. Ik onthoud dan ook vaak alleen de absolute hoogte- of dieptepunten. Zoals je al zei, zijn die dieptepunten er ook zeker. En als je eenmaal tijdens een voorstelling in een dip zit, is het moeilijk daar weer uit te komen. Een tip van mijn kant zou dan ook zijn om je emoties niet te veel te laten leiden door deze dips, al ben ik dan zelf een reteslechte opvolger van mijn eigen advies… Het is heel makkelijk om op te gaan in drang te willen presteren en een gevoel van competitie. Het blijft een wedstrijd met afvallers. Probeer er plezier in te houden, blijf jezelf uitdagen door niet te veel op safe te spelen en ga lekker op stap op zaterdagavond. Dan houd je er ongeacht de uitslag een leuk weekend aan over. Inmiddels zijn jullie ook ervaren rotten binnen het toernooi. Zijn er dingen die je anders gaat aanpakken ten opzichte van vorig jaar?
Sytse: Wow, ben ik na één toernooi al een ervaren rot? Cool! Dingen die ik anders ga doen… Ik zou het niet echt weten, wat mij betreft gaat het exact hetzelfde als vorig jaar, inclusief de uitslag :-). We hebben nieuwe shirts, dat wel. En nieuwe sokken. Het zal denk ik wel lastig zijn de onbevangenheid en frisheid van vorig jaar weer te hebben, toen overkwam het me allemaal nogal en dat was wel fijn. Verder ben ik het helemaal met je eens dat je het hele weekend als geheel moet beleven. Op vrijdagavond een beetje ongemakkelijk naar elkaar gaan staan kijken hoort er ook bij. Bij andere wedstrijden kijken en bier drinken op zaterdag ook. Hoewel, dit jaar ga ik proberen wat meer slaap te krijgen. Misschien kan ik een iets beter luchtbed regelen. Sven, die rechter was in de finale, zei later dat het wel mooi was om te zien dat sommige spelers er zo doorheen zaten. Dat geeft een zekere urgentie. Schijnt. Zou iemand dit gekeuvel leuk vinden om te lezen eigenlijk?
Bonne: Het meer slaap krijgen is een voornemen dat bij mij altijd mislukt, dus dat laat ik dit jaar maar varen. Er zit ook wel wat in dat die vermoeidheid een bepaalde draai aan je spel geeft, aangezien je meer gevangen zit in het hier en nu. Dat klinkt heel zweverig, maar ik heb er geen andere bewoording voor… Dit is inderdaad een beetje gebabbel over en weer, hè? Literaire waarde zal het niet hebben, maar het wakkert bij mij wel de NTT-koorts aan. We mogen trouwens op aankomend toernooi direct de finale van vorig jaar verkort over doen, door de indeling van de poules. Ik ben nog wel benieuwd wat voor jou de ideale theatersportwedstrijd maakt. het zou een mooi streven zijn om dat te benaderen.
Sytse: De ideale theatersportwedstrijd? Dat zou een voorstelling zijn waarbij beide teams alle facetten van het genre laten zien. Dus chaos èn structuur, hilariteit èn mooi oprecht spel, experimenten èn strak uitgevoerde formats. Zeg maar: totaaltheatersport. Zullen we dat maar gaan laten zien als we zondag de 8e weer tegenover elkaar staan op het NTT?
Bonne: Ik vond die wedstrijd al spannend genoeg en je maakt het nu wel heel beladen, maar we gaan ervoor! Wij dagen jullie uit voor de ideale wedstrijd…