Niet dat ik het bewust doe, maar ineens viel het me op: bij het omgaan met en opvoeden van onze dochter (3 jaar) gebruiken mijn vrouw en ik eigenlijk best veel improvisatie-techniekjes.
Tjonge, leuk, ik wil wel verder lezenVerbinding uit noodzaak: improviserend Nederland komt bij elkaar
Al langere tijd vind ik het jammer dat het toch al kleine impro-wereldje in Nederland versnipperd is. Het lijkt erop dat hier in de nasleep van de coronacrisis verandering in komt.
Lees verder (als je wilt, het is niet verplicht hoor)Impro-pensioen: zal ik het doen?
De afgelopen periode – zeg maar sinds we met regelmaat in een hele of halve al dan niet intelligente lock-down zitten – heb ik wel eens gedacht: ik kan ook gewoon stoppen met dat hele improvisatie-gebeuren. Juist in een tijd dat je (noodgedwongen) pas op de plaats moet maken, kun je daarop reflecteren. Dat heb ik dan ook gedaan. Met als slotsom (spoiler alert!) dat ik er nog niet klaar mee ben.
[Lees meer…]Improviseren als nuttige vaardigheid (in plaats van noodoplossing)
“We hebben de hele crisis moeten improviseren”, zei minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid) onlangs in een interview. Premier Rutte bedoelde min of meer hetzelfde toen hij tijdens een persconferentie zei: “We varen op zicht”. En laatst viel mijn oog op de krantenkop “Partijen hekelen improvisatie De Jonge”. In al deze gevallen lijkt improviseren te staan voor willekeur en zwabberbeleid of dient het als excuus daarvoor. Een noodgreep dus, terwijl dat helemaal niet hoeft. Wie positief staat tegenover improviseren en zorgt dat hij is voorbereid op het onvoorziene, staat sterker. Vooral in crisistijd.
[Lees meer…]Zes jaar Improblog: hoe nu verder?
In 2014 richtte ik Improblog op. Het idee was vrij simpel: ik wilde een platform creëren waar improviserend Nederland blogs met meningen, ervaringen, inzichten, tips en vragen kon delen. Dat is gelukt, met hulp van Doris Bartels en Victor Romijn werd deze site uit de grond gestampt en diverse impro-spelers en trainers leverden stukken aan. Met name via Facebook (ja ja, die goeie ouwe tijd) werden de blogs goed gelezen. Het best gelezen stuk (hulde aan Roemer Lievaart) inmiddels meer dan dertienduizend keer.
Zoals het vaak gaat met dit soort dingen, kwam na een enthousiast begin en een mooi bloeiperiode de klad er wat in. Minder stukken, minder lezers. Ik vroeg me af of Improblog.nl nog wel bestaansrecht heeft. Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat het nog wel degelijk in een behoefte voorziet. Dus: we gaan door. In deze blog kun je lezen hoe we dat gaan doen en op welke manier jij kunt bijdragen er nieuw leven in te blazen.
[Lees meer…]