Een tijd geleden schreef ik een blog met als strekking dat improgroepen meer uit hun repetities en docenten kunnen halen als ze vooraf wat gerichter nadenken over wat ze precies willen (mocht je het hele stuk willen lezen: klik hier). Later dacht ik: het omgekeerde geldt natuurlijk ook voor mij als docent. Ik kan sommige dingen goed, sommige dingen een beetje en sommige dingen helemaal niet. Het is wel handig voor eventueel geïnteresseerde groepen daar inzicht in te geven. Daarom zette ik op mijn website een soort impro-menu-kaart: een lijstje met thema’s waar ik graag mee werk en veel oefenmateriaal voor heb verzameld en ontwikkeld, zodat ik een gerichte lessenreeks of workshop kan samenstellen. Het fijne is: dat blijkt in de praktijk te werken. Een voorbeeld.
Theatersport, toernooi, tijd
Met het Nederlands Theatersport Toernooi (NTT) in aantocht, stomen veel teams zich klaar om hun beste beentje voor te zetten. Zelf doe ik dit jaar niet mee, na vier deelnames op rij waarin ik zo ongeveer alles wel eens heb meegemaakt. Nouja, ik ben erbij als jurylid. Toch kan ik het niet laten de deelnemende teams een tip te geven: bereid je voor op de klok.
Over presenteren over presenteren (en andere meta-gedachtes)
Deze week gaf ik een presentatie-training aan een groep accountmanagers. Het was vooral een interactieve training waarbij ik de deelnemers aan het werk zette, maar ik wilde het natuurlijk wel even inleiden. Met een korte presentatie. En dus stuitte ik op het meta-gedachtes.
De drie pijlers onder PowerPointKaraoke
‘Improviseren, creëren en presenteren’ is het motto van mijn bedrijf Bliksemfles. Bijna alles wat ik doe heeft daarmee te maken. Deze week kwamen alledrie de onderdelen wel heel mooi samen toen ik voor de gemeente Haarlemmermeer een demonstratie PowerPointKaraoke verzorgde. Eh… wat? PowerPointKaraoke dus, een concept waarbij sprekers een PowerPoint-presentatie houden die ze nog nooit eerder hebben gezien. En waarbij het publiek vooraf het onderwerp bepaalt. Het is aan de spreker zich daar uit te redden en met vaak hilarische gevolgen.
Zo legde ik uit hoe mijn nieuwe religie (met mijzelf in de rol van messias) tot stand kwam aan de hand van slides over beleggen en vertelde collega Laura Doorneweerd aan de hand van dezelfde slides over haar puberteit. Stefan Hendrikx gaf zijn visie op het fuseren van gemeentes met behulp van een presentatie over datascience. En in een door-draai-presentatie presenteerden we een plan over eten, drank en moord binnen de gemeente. Tot slot lieten we het publiek ‘analoge’ slides maken door papier en stiften uit te delen en de tekeningen die dat opleverden vormden de slotpresentatie over watercompensatie en de verkiezingen. Wat maakt dat dit bijzondere format zo goed werkt? Zoals gezegd zijn er naar mijn idee drie pijlers.
Games die rijp zijn voor een comeback
Toen ik onlangs jureerde op het Nederlands Studenten Kampioenschap Theatersport zag ik heel veel nieuwe games en varianten voorbij komen (met wisselend succes overigens). Mooi om te zien dat het genre zich op dat vlak blijft vernieuwen. In de wandelgangen kwam een collega-jurylid met een idee voor een blog: onterecht vergeten games. Daarom vroegen we een aantal improbloggers: wat is volgens jou de pastinaak onder de games? Lees hier het resultaat.