Improvisatie is lekker spontaan en lekker los, toch? Wat maakt het dus allemaal uit, zou je zeggen. Toch ben ik ervan overtuigd dat voorstellingen beter zijn als alle randzaken goed geregeld en doordacht zijn. Veel groepen zijn wat dat betreft nogal lui en dat is zonde. Een pleidooi voor een betere voorbereiding en minder improvisatie om de improvisatie heen.
Laat elkaar schitteren? My ass!
‘Laat elkaar schitteren’, kent u die uitdrukking? Vast wel. Vooral als je rond of na het jaar 2000 met Theatersport begonnen bent is het je waarschijnlijk ingeprent. Toen ik in 1990 begon met Theatersport bestond deze mantra nog helemaal niet. En terecht.
Blokkeren als nuttige ingreep
Na die leuke voorstelling heb je een besluit genomen: je geeft je op voor een cursus of proefles improvisatietheater. Grote kans dat je in de eerste training één van de belangrijkste principes van improvisatietheater leert: accepteren. ‘Ja en…’ zeggen op ideeën van je teamgenoten zorgt er immers voor dat een scene kan groeien. ‘Nee’ zeggen en blokkeren wordt zo een taboe. Onterecht.