De wereld een klein beetje beter improviseren

En toen stond ik op een dinsdagavond midden in een huiskamer vol mensen die een paar dagen later een snelweg zouden blokkeren. Hoe ik daar terecht kwam en wat ik daar deed? Leuk dat je het vraagt. Ga ik vertellen. En ook hoe jij de wereld een heel klein beetje beter kunt improviseren.

Al sinds ik pak-m-beet 15 jaar geleden begon met lesgeven in improvisatietheater heb ik dat gedaan zonder aanziens des persoons. Proberen iedereen gelijk te behandelen. Ook toen ik gaandeweg meer trainingen in toegepaste improvisatie voor organisaties, bedrijven en instellingen ging verzorgen, was dat altijd mijn uitgangspunt. Maar dat veranderde toen ik vorig jaar via een partij waar ik vaker voor werk een aanvraag kreeg van een politieke partij waarmee ik het op zijn zachtst gezegd oneens ben. Ik voelde aan alles dat ik absoluut geen zin had voor hen een training te verzorgen. Ik heb dan ook beleefd bedankt voor de eer (of eigenlijk: heel lafjes gezegd dat ik niet kon).

Demonstraties en protesten

Die beslissing zette iets in werking bij mij. Ik denk wel vaker dat ik me misschien wat actiever moet inzetten voor maatschappelijke kwesties die ik belangrijk vind. Alleen, ik voel me niet zo op mijn plek bij demonstraties en protesten. Om toch een steentje bij te dragen, besloot ik Extinction Rebellion – ja, die van de klimaatacties – te mailen om mijn diensten gratis aan te bieden.

Zo belandde ik op Telegram, wat ik speciaal voor de gelegenheid installeerde, in een groep voor de lokale afdeling. Er bleek wel animo voor een workshop improviseren. En dus fietste ik vorige week naar het huis van een enthousiaste rebel. Tafels en stoelen aan de kant, we gaan improviseren!

Inzichten en vaardigheden

De insteek van de workshop was om vooral een leuke avond te hebben, alle inzichten en vaardigheden die de deelnemers konden gebruiken op andere vlakken waren mooi meegenomen. Die bleken er gelukkig ook te zijn. Uit je comfortzone durven stappen, elkaar goed kennen, naar elkaar luisteren en creatief denken en doen zijn natuurlijk handig als je met elkaar een gemeenschap vormt of op de barricades gaat staan.

In de theepauze halverwege wees een deelnemer me op nog een toepassing. Een hele praktische, waar ik zelf nog helemaal niet aan gedacht had. “Actievoeren is vaak heel saai”, vertelde hij. De spectaculairste beelden krijg je via het nieuws of social media wel te zien, maar al die tijd dat de actievoerders maar wat staan te wachten niet. De wup-spelletjes die alle impro-ers wel kennen zijn daar perfect voor, zei hij.

Overeenkomsten

Al met al viel het improviseren in goede aarde en goed gemutst fietste ik na afloop weer naar huis. Onderweg bedacht ik dat er best veel overeenkomsten zijn tussen de theatersport- en improvisatiegemeenschap in Nederland en de Extinction-rebellen. Vergelijkbare sfeer en mentaliteit, in hele grote lijnen dan. Misschien kunnen er mooie dingen gebeuren als beide wereldjes wat nader tot elkaar komen.

Meerwaarde

Ik ben natuurlijk bij lange na niet de enige impro-trainer en overal in het land zitten afdelingen van XR (zoals ik ze nu als ingewijde noem). Of misschien zijn er wel andere maatschappelijke organisaties of gemeenschappen die zich inzetten voor iets dat jij belangrijk en waardevol vindt. Ik zou zeggen: kijk eens om je heen en denk er eens over na of je jouw impro- en doceer-skills ergens kunt inzetten voor een betere wereld. Het zou zo maar op onverwachte plekken van meerwaarde kunnen zijn.