‘Improviseren, creëren en presenteren’ is het motto van mijn bedrijf Bliksemfles. Bijna alles wat ik doe heeft daarmee te maken. Deze week kwamen alledrie de onderdelen wel heel mooi samen toen ik voor de gemeente Haarlemmermeer een demonstratie PowerPointKaraoke verzorgde. Eh… wat? PowerPointKaraoke dus, een concept waarbij sprekers een PowerPoint-presentatie houden die ze nog nooit eerder hebben gezien. En waarbij het publiek vooraf het onderwerp bepaalt. Het is aan de spreker zich daar uit te redden en met vaak hilarische gevolgen.
Zo legde ik uit hoe mijn nieuwe religie (met mijzelf in de rol van messias) tot stand kwam aan de hand van slides over beleggen en vertelde collega Laura Doorneweerd aan de hand van dezelfde slides over haar puberteit. Stefan Hendrikx gaf zijn visie op het fuseren van gemeentes met behulp van een presentatie over datascience. En in een door-draai-presentatie presenteerden we een plan over eten, drank en moord binnen de gemeente. Tot slot lieten we het publiek ‘analoge’ slides maken door papier en stiften uit te delen en de tekeningen die dat opleverden vormden de slotpresentatie over watercompensatie en de verkiezingen. Wat maakt dat dit bijzondere format zo goed werkt? Zoals gezegd zijn er naar mijn idee drie pijlers.
Improviseren
Het is voor de spreker een kwestie van flink improviseren: elke slide is een verrassing waar je op in moet spelen. Ondanks het feit dat de vorm anders is dan de gemiddelde improvisatie-speler gewend is zijn dezelfde principes van toepassing. Laat de controle los, vertrouw op je impulsen en neem risico (‘op de volgende slide laat ik zien hoe dat precies werkt…’. En blijf goed kijken en luisteren, in details op de slides zit meestal al genoeg om een heel verhaal aan op te hangen.
Als mede-sprekers vroeg ik twee collega’s uit impro-wereld. En daar had ik geen spijt van, want ik heb erg genoten van hun bijdrages. Bijkomend voordeel van werken met improvisatoren: je krijgt er meteen een portie creativiteit en openheid bij. Toen Laura met het idee van de ter plekke getekende ‘slides’ kwam, was ik daar meteen enthousiast over. En toen ik die ochtend zag dat de ruimte was voorzien van twee schermen waar de presentaties op te zien waren, bedacht ik dat het leuk was twee mensen een ander verhaal bij dezelfde slides te laten vertellen in een soort split-focus. En daar gingen mijn collega’s meteen in mee. Beide ideeën hebben we toegepast en pakten ontzettend goed uit.
Creëren
Een improvisatie-skill-set zorgt er op deze manier voor dat je nieuwe dingen kunt creëren. Dat lijkt bijna vanzelf te gaan. Voor mij erg belangrijk, want ik heb het concept PowerPointKaraoke niet zelf verzonnen (ik geloof dat het vanuit de Verenigde Staten via Duitsland een beetje over is komen waaien, ik ken het dan weer via Victor Romijn en theatersalon De Mus) en dus wilde ik er graag een eigen draai aan geven. Te meer omdat de opdrachtgever vroeg het te benaderen als een voorstelling waar het publiek naar kijkt. En dus niet zoals ik eerder heb gedaan in een vorm waarbij de medewerkers in de organisatie eerst een workshop krijgen en dan voor elkaar gaan presenteren.
Presenteren
PowerPointKaraoke is naast ontzettend leuk om te doen en naar te kijken namelijk ook nog leerzaam. We hielden de gemeente ook een spiegel voor, door met een knipoog aan de haal te gaan met het hun thema’s en jargon. Daarom gebruikten we ook een presentatie van de gemeente zelf. Maar het grootste onderdeel is toch wel de vorm. Het is ook een demonstratie in presenteren. Een groot deel van de humor zit in het feit dat vorm en inhoud zo hard botsen. De vorm is een serieuze presentatie (ik trok niet voor niks een pak aan), maar iedereen in het publiek weet dat het inhoudelijk niet klopt. Bij trainingen benadruk ik dat ook altijd: als je zo goed een onzin-verhaal kunt presenteren, waarom zou je je dan druk maken over een presentatie die je wel hebt voorbereid en waar je wel inhoudelijk achter staat?
Dat iedereen ervan had genoten en om kon lachen, was natuurlijk mooi. Maar nog mooier vond ik een opmerking van de opdrachtgever achteraf. Hij zei dat het soms zo overtuigend was dat hij bijna ging geloven in het verhaal dat we vertelden. En dat allemaal dankzij een flinke portie improviseren, creëren en presenteren.
PS Graag sluit ik deze blog af met de slide die we na iedere geïmproviseerde presentatie lieten zien:
Deze blog verscheen eerder op http://sytsewilman.nl/blog/