Solo improvisatie: in je eentje een voorstelling spelen, zonder hulp van andere spelers. Dat leek me toch wel de grootste uitdaging. Ik heb het met vallen en opstaan geleerd. En mijn eigen stijl en vorm erin ontdekt. Een erg leuke en leerzame zoektocht, die ik iedereen kan aanraden! Omdat je alleen speelt, kom je jezelf tegen: alles wat je ooit met impro hebt geleerd komt onder een vergrootglas te liggen. Dat je na zoveel jaar spelen nog steeds iets nieuws leert, dat is de kracht van impro, en nog eens extra bij solo. In deze blog: 5 dingen die ik heb ontdekt door solo te spelen.
Lees verderImprospeler in Musicalland (deel 5)
Het voorstellingenweekend met vijf (vrijwel) uitverkochte voorstellingen ligt alweer een kleine twee maanden achter ons. Zelfs de filmavond met de vertoning van de schitterende beeldregistratie is geweest. Een medespeelster vroeg mij die avond: “Komt er nog een vervolg op je blog?” Dan weet je dat het tijd is om terug te blikken. De vorige blog eindigde ik met de zin: “Nu kijken of ik als onderdeel van het ensemble ook nog een beetje kan of moet improviseren”. In deze blog antwoord op die vraag.
Extra Sterk: het verhaal achter een nieuw improvisatiefestival
‘Wie doet er mee…..’, vroeg Dennis op de Algemene Ledenvergadering van Papaver in Alkmaar. Vijf andere leden staken direct hun hand op. Ons jaarlijkse Nannie Sterk Toernooi is een theatersport feest dat een begrip geworden is in Alkmaar en omgeving, maar Papaver is meer dan theatersport. Het idee was om eens wat anders te doen. De geboorte van het Extra Sterk Festivalwas een feit. Met het Extra Sterk Festival snijdt het improvisatie mes daar waar het snijden moet: gastvrijheid naar andere verenigingen, meer en experimenteel spelen en nieuwe speellocaties in Alkmaar. [Lees meer…]
Theatersport 2.0
Met een dubbelzinnig gevoel keken we aan het eind van het cultureel seizoen 2015-2016 terug op het jaar. Aangenaam Verrast had heerlijke uitwedstrijden gespeeld, de hele club deed in verschillende samenstellingen mee aan het NTT en de sfeer in de groep was opperbest. Toch liep er iets niet: de thuiswedstrijden. Die voelden steeds meer als een ‘moetje’: het lukte allemaal wel, maar het kostte energie, in plaats van dat het energie opleverde. We waren niet trots op onze voorstelling en hadden daardoor ook moeite om het publiek enthousiast te maken om te komen kijken. We zijn daarom met een paar leden met een lekker drankje op een zonnig terrasje gaan zitten om te brainstormen over Theatersport 2.0.
Emancipatie in improvisatie
Als mannelijke improvisatiedocent (en bovendien lid van zo ongeveer geen enkele minderheid) ben ik misschien niet de meest voor de hand liggende persoon om wat te schrijven over emancipatie. Maar in mijn lessen zie ik regelmatig patronen terugkomen die daar toch aanleiding toe geven. Daarom in deze blog mijn observaties en een oproep om aan improspelers en -docenten om er wat bewuster mee om te gaan.