Werken met tieners. Ik geef al dertien jaar theaterles aan ze en ik raak het maar niet zat. En waarom?
Pleidooi om het NTT-puntensysteem te veranderen
Ik heb vorige week genoten van het NTT en lof aan de hele organisatie, teams en iedereen die heeft bijgedragen aan dit prachtige toernooi! Maar niks is perfect, dus het NTT helaas ook niet. Ik heb veel gediscussieerd en nagedacht over het beoordelingssysteem van het NTT en ben tot de conclusie gekomen dat het toe is aan vernieuwing. Vier redenen waarom.
Rechteren op het NTT: rede of gevoel?
Afgelopen NTT heb ik genoten van verschillende stijlen van improvisatie. Of het nu de militaire precisie van de Firma, de comic style van de Rainbow Warriors of de gewaagde impro van de Fluffy Suicide Bunnies was: ik zat op het puntje van mijn stoel. Nu alle rook is opgetrokken, merk ik dat er bij mij iets blijft knagen: de rolinvulling door de rechters. Deze is aan het veranderen en komt naar mijn idee meer en meer van de oorspronkelijke functie af te staan. Dit vind ik geen goede ontwikkeling.
Improviseren met de dood
Ode aan de Dode, de Fuga, de Moord, de Detective. Allemaal theatersportgames waarin de dood een rol speelt. Net als in veel longforms en de vloer op-scenario’s. Niet zo gek, het is een universeel thema, zoals bijvoorbeeld de liefde. Hoe ga je om met de dood in je impro-scene?
Nieuwe game verzinnen? Probeer dit eens!
Het verzinnen van een nieuwe theatersportgame: voor sommigen is het een game op zich. In de Impro Totaal of de Roemer Has It wordt er in korte tijd of zelfs on the spot een nieuwe game verzonnen. De één gaat dat makkelijker af dan de ander, maar mocht je wat beter beslagen ten ijs willen komen dan heb je wellicht hier iets aan.