Reacties op: Verlichting voor impro’ers

Door: Peter

Sun, 21 Jun 2015 11:06:06 +0000

Ik denk dat je hier wel een boek over kan schrijven Anja, en wie weet, misschien ga je dat wel eens doen want volgens mij kan jij dat wel. Dan mag je je net iets meer uitweiden over die gevoelsparadoxen. Daar is dat onderwerp wat mij betreft te interessant voor.

Voor mij was het aspect van improviseren wat voor mij sneuvelde toen ik kritisch ging worden: gewoon lol hebben met je jezelf en anderen. Misschien wel het belangrijkste van al.

]]>

Door: Jeroen Logtenberg

Sat, 20 Jun 2015 17:44:02 +0000

Wauw. Mooi geschreven.

Toen ik een half jaar geleden tegen mezelf aanliep, ben ik ook op onderzoek uitgegaan. En de resultaten van mijn zoektocht… ik herken zoveel dingen die je noemt. Ook op het gebied van impro. Hoe ik zó m’n best deed om alles goed te doen, zodat ik maar zo min mogelijk hoefde te falen en anderen me leuk vonden. Nu heb ik ontdekt hoe averechts en verkrampend dat werkt.

Impro is voor mij nu ook even minder belangrijk. Dat mag van mezelf. Fijn.

]]>

Door: alieke vd wijk

Sat, 20 Jun 2015 12:15:52 +0000

Mooie blog, Anja!

]]>

Door: Marijke Dijkstra

Sat, 20 Jun 2015 11:27:36 +0000

Ik vind dat je het heerlijk helder hebt omschreven, al die gedachten die het leven soms zo ingewikkeld kunnen maken. Gewoon omdraaien, mooi! Dank je.

]]>

Door: Arthur

Sat, 20 Jun 2015 11:06:58 +0000

Nou je bent aardig veranderd. Toen ik ooit les van je kreeg. Vond ik je eigenlijk een vreselijke controle freak die gewoon niks van impro begreep. Maar dat is natuurlijk weer mijn eigen stemmetje. Het probleem met de meeste impro ( eigenlijk alle impro spelers) inclusief mezelf. Is dat we onze improvisatie toe-eigenen . Er een ik voorzetten . Ik heb dit gemaakt . Ik ben grappig geweest, ik was scherp . We zijn in de illusie gaan geloven . En we doen er alles om de constructie van goede improvisatie speler maar in stand te houden . Dan gaat het een keertje niet na een succesvol optreden en dan zijn we helemaal de weg kwijt. Gaan we de andere de schuld geven van de mislukkingen of ons zelf.

]]>

Door: Langharig tuig

Sat, 20 Jun 2015 10:32:41 +0000

Ik vind dit heel erg goed geschreven. Juist dat onzekere spel is waar heel veel mensen over twijfelen. Doe ik het goed? Ben ik wel leuk genoeg? Shit maakte ik een fout? Relativeren en accepteren helpt om je grenzen te verleggen en een zelfvewustzijn te creëren waarmee het spel ook beter wordt, maar vooral ook de innerlijke speler zelf.

]]>